طبقه بندی مدیران

هر مدیری در سازمان با توجه به نوع کار و موقعیت سازمان به درجاتی از مهارت های مدیریت نیاز دارد .به طور کلی امروزه در هر سازمانی مدیران را در سه سطح طبقه بندی می کنند .

1-     سطح عالی        2- سطح میانی         3- سطح عملیاتی(مدیران رده پایین)

مدیریت عالی سازمان :

طبق مشاهدات انجام شده معمولا مدیرانی که در سطوح میانی و عملیاتی موفق بوده اند ، امکان کسب جایگاه مدیریت عالی سازمان را دارند . مدیران عالی سازمان وظیفه برنامه ریزی های کلان ، حامع و بلند مدت را دارا می باشند و از حیث حوزه فعالیت ، فعالیت آنها متنوع تر و گسترده تر است . مدیریت عالی سازمان  نیاز وافری به مهارت های ادراکی و در درجه بعد به مهارت های انسانی دارند . بیشتر وقت این مدیران با همکاران و یا افراد خارج از سازمان می گذرد و زمان اندکی را با افراد زیر دست خود سپری می کنند .

مدیریت میانی :

یک از کلیدی ترین و مهمترین پست های سازمانی ، مدیریت در رده میانی است. اهمیت کاری این بخش از طبقه بندی مدیریت به این خاطر است که این افراد حلقه واسطی بین برنامه ریزی (مدیریت عالی) و اجرا فعالیت (مدیریت عملیاتی) در سازمان هستند. از وظایف عمده اینان می توان به این موارد اشاره کرد :‌ تحلیل داده ها – آماده کردن اطلاعات برای تصمیم گیری -  تبدیل کردن تصمیم های مدیریت عالی به پروژه های معین برای مدیران عملیاتی . به طور کلی می توان گفت مسئولیت ایشان هدایت و رهبری فعالیت ها در جهت به اجرا در آمدن سیاست های کلان سازمان است . مدیران میانی برنامه ریزی ها میان مدت را انجام می دهند و برنامه های بلند مدت را جهت اظهار نظر مدیریت عالی سازمان آماده می کنند .

بسیاری بر  این عقیده هستند که کسل کننده ترین طبقه در میان مدیران از آن این گروه است . فعالیت این مدیران از جنبه عملی کمتری و فعالیت فکری بیشتری بر خوردار است. عمده مهارت لازم برای این مدیران مهارت انسانی است.

مدیریت عملیاتی (سرپرستی یا مدیران رده پایین):

این مدیران برای پرسنل خود ماموریت های کاری خاص تعیین می کنند. برنامه عملیاتی  تفصیلی و کوتاه مدت طراحی می کنند. بیشتر وقت خود را در معاشرت با زیر دستان می گذرانند. از نظر پویایی و مشغله ، نظیر کار مدیران عالی سازمان هستند. اغلب مدیران رده پایین را سرپرست می نامند. بیشترین مهارت مورد نیاز مدیران عملیاتی مهارت های فنی است.